ჩურჩული ყაზბეგის მთებთან
თავი I
(პირველად ყაზბეგში)
მთებში ჩაუდგამთ სოფელი მართლაც წააგავს ედემსო
მე აქ ვიპოვე სიცოცხლე უნდა დავსახლდე გველეთსო.
დილით ბალახზე ცვარია, ივლისში მთებზე თოვლი დევს
რა ლამაზია ყაზბეგი, ეს რა უქმნია ჩვენთვის ღმერთს.
ნისლი შემდგარა გერგეტზე იქ სასწაულები ხდებაო
არსებობს მასზე ლამაზი სხვა მონასტრები ნეტაო?
დილით შევხვდები ალიონს, მზე მის ცხელ სხივებს მაჩუქებს
ეს არის კუთხე რომელიც, ყველა რჯულის კაცს გაუგებს.
ყაზბეგის დილის სიცივე, ტანში მივლის და მაგიჟებს
მერე კიბეებს შემდგარი გავყურებ მთების ნაპირებს.
მოდი შეხედე მწვერვალებს ცას მისწვდებიან მალეო
ო როგორ მიყვარს ყაზბეგო შენთან ჩურჩული ღამეო
არმინდა სხვაგან სიცოცხლე მე მთების მინდა დავტკბეო
გთხოვ ნუ წამიყვან სხვა ქვეყნად მე აქ მინდა რომ დავრჩეო.
მოდი მოგიყვე ყაზბეგზე თავი ზღაპარში ვნახეო
აი აქ არის სამოთხე და სილამაზეს აფრქვევსო.
მთებში ჩაუდგამთ სამოთხე, ჯოჯოხეთს შურით ავსებსო
აქ ისეთია მზის სხივი, რომ ყველას გულში აღწევსო.
მე აქ ვიპოვე სიცოცხლე უნდა დავსახლდე გველეთსო.
დილით ბალახზე ცვარია, ივლისში მთებზე თოვლი დევს
რა ლამაზია ყაზბეგი, ეს რა უქმნია ჩვენთვის ღმერთს.
ნისლი შემდგარა გერგეტზე იქ სასწაულები ხდებაო
არსებობს მასზე ლამაზი სხვა მონასტრები ნეტაო?
დილით შევხვდები ალიონს, მზე მის ცხელ სხივებს მაჩუქებს
ეს არის კუთხე რომელიც, ყველა რჯულის კაცს გაუგებს.
ყაზბეგის დილის სიცივე, ტანში მივლის და მაგიჟებს
მერე კიბეებს შემდგარი გავყურებ მთების ნაპირებს.
მოდი შეხედე მწვერვალებს ცას მისწვდებიან მალეო
ო როგორ მიყვარს ყაზბეგო შენთან ჩურჩული ღამეო
არმინდა სხვაგან სიცოცხლე მე მთების მინდა დავტკბეო
გთხოვ ნუ წამიყვან სხვა ქვეყნად მე აქ მინდა რომ დავრჩეო.
მოდი მოგიყვე ყაზბეგზე თავი ზღაპარში ვნახეო
აი აქ არის სამოთხე და სილამაზეს აფრქვევსო.
მთებში ჩაუდგამთ სამოთხე, ჯოჯოხეთს შურით ავსებსო
აქ ისეთია მზის სხივი, რომ ყველას გულში აღწევსო.
ცხოვრება სდავეძებდი, განა ბრილიანტებს,
ქალი სსხეულს რომ ამშვენებს მარად.
წუთებს ვნატრულობდი ბავშვობის ხანიდან
ოქროს ყანას რომ ჰგავს მართლაც,
გემებს გავყურებდი ზღვაში იალქნიანს,
ნაპირზე რომ ნატრობენ გასვლას,
ცხოვრებას ვუცდიდი, ჩუმს და აუჩქარელს,
ისეთს რომ ჰგავს მხოლოდ ზღაპარს.
ღამეებს არ ვუყვარდი, სულ აღარ მისმენდნენ,
რადგან ვწუწუნებდი მარად,
მაგრამ არც მიშვებდნენ მისი სამეფოდან
თითქოს ვყავდი სევდის ქალად.
ცხოვრება სდავეძებდი მეტად უჩვეულოს,
ისეთს რომ არაფერს არ ჰგავს,
დღეებ სდავეძებდი მარტივით არეულს,
სულ ერთი და იგივე მტანჯავს.
უბრალოდ მშურდა წითელი ვარდების
მაისში რომ მეფობენ მარად.
მე მხოლოდ ცხოვრებას, წუთებ სდავეძებდი,
ისეთს რომ ჰგავს ჩემი გულის ნატვრას.
ქალი სსხეულს რომ ამშვენებს მარად.
წუთებს ვნატრულობდი ბავშვობის ხანიდან
ოქროს ყანას რომ ჰგავს მართლაც,
გემებს გავყურებდი ზღვაში იალქნიანს,
ნაპირზე რომ ნატრობენ გასვლას,
ცხოვრებას ვუცდიდი, ჩუმს და აუჩქარელს,
ისეთს რომ ჰგავს მხოლოდ ზღაპარს.
ღამეებს არ ვუყვარდი, სულ აღარ მისმენდნენ,
რადგან ვწუწუნებდი მარად,
მაგრამ არც მიშვებდნენ მისი სამეფოდან
თითქოს ვყავდი სევდის ქალად.
ცხოვრება სდავეძებდი მეტად უჩვეულოს,
ისეთს რომ არაფერს არ ჰგავს,
დღეებ სდავეძებდი მარტივით არეულს,
სულ ერთი და იგივე მტანჯავს.
უბრალოდ მშურდა წითელი ვარდების
მაისში რომ მეფობენ მარად.
მე მხოლოდ ცხოვრებას, წუთებ სდავეძებდი,
ისეთს რომ ჰგავს ჩემი გულის ნატვრას.
Give Up
რა უცნაურია ხანდახან ყველაფერი. როდესაც ადამიანს რაღაც ძალაინ გინდა, ყველაფერს აკეთებ რომ მოიპოვო ის რაღაც. გადის დრო, მრავალი შრომის, ტანჯვის, ნერვიულობის და სტრესის შემდეგ ღებულობ შენს ე.წ. "ნარკოტიკს" და უცებ ყველაფერი მთავრდება. სხვა სამყაროში იწყებ ცხოვრებას, იცვლები და ირგვლივ ყველაფერი შეცვლილი გეჩვენება. თითქოს დუნდები, არაფრის დარდი აღარ გაქვს, კარგავ ხალისს ყველაფერის მიმართ, უმნიშვნელო ხდება ყველაფერი, როცა "მოპოვებამდე" ყოველი დეტალი მნიშვნელოვანი იყო და დღე და ღამე ცონებეში დაჰქროდი. თითქო მიაღწიე შენს აუხდენელ ოცნებას რომელიც თურმე ახდენადი ყოფილა. თითქოს დაასრულე შენი "მისი" ამ ქვეყნად და აღარაფერი გაქვს გასაკეთებელი. მერე სიბრაზით სავსე წყვეტ ყველაფერზე ოცნებას, ფიქრს და გგონია შენს ცხოვრებას აზრი დაეკარგა. ჩაკვდა ყველაფერი რისთვისაც ბრძოლობდი. დიდი "წამების" შემდეგ იპოვე შენი ბედნიერება და მერე გაჰყურებ გზებს ბოღმით სავსე, რადგან გენატრება ის ტკივილი როდესაც იმ შრომის დროს გრძნობდი. უბრალოდ აზიხარ, გაჰყურებ ცას და ფიქრობ: "ნუთუ სულ ტკივილისა და ძებნაში უნდა იყორ ომ შეიგრძნო ცხოვრების სიტკბო და შინაარსი.".......
ხომ არაფერი იდარდე?
შენი თვალების ღიმილი მე შენი სიცელქე მიტაცებს
ასეთი კარგი არსება რისთვის დაეძებს სიგარეტს?
ცოტა ხნით თვალები დახუჭე, თავი ოცნებებს მიანდე
მხოლოდ ერთს გკითხავ, "ძვირფასო, ხომ არაფერი იდარდე?"
სევდის მორევში დავეშვი, და დიდხანს, დიდხანს ვიტანჯე
მერე ტკივილად ქცეული თავი სიგარეტს მივჯაჭვე.
გული არ მაძლევს გასაქანს, ჰაერიც ვეღარ ვიკმარე
სიგარეტს ხელი გავუშვი ძალა და ჭკუა ვიხმრე.
ნაცრისფერ ბურუს გავხედავ, გულის რიტმები იმატებს
ვიცი, მე მისი სურნელი ჩემს ძველ ტკივილებს მიქარვებს.
მაგრამ ამჯერად მივანდე, ტვინს ჩემი დარდის სიმწარე
ნელა თვალები დავხუჭე და ცხელი ცრემლით ვიქარვე.
შენი თვალების ღიმილი მე შენი სიცელქე მიტაცებს
ასეთი კარგი არსება რისთვის დაეძებს სიგარეტს?
ცოტა ხნით თვალები დახუჭე, თავი ოცნებებს მიანდე
მხოლოდ ერთს გკითხავ, "ძვირფასო, ხომ არაფერი იდარდე?"
სევდის მორევში დავეშვი, და დიდხანს, დიდხანს ვიტანჯე
მერე ტკივილად ქცეული თავი სიგარეტს მივჯაჭვე.
გული არ მაძლევს გასაქანს, ჰაერიც ვეღარ ვიკმარე
სიგარეტს ხელი გავუშვი ძალა და ჭკუა ვიხმრე.
ნაცრისფერ ბურუს გავხედავ, გულის რიტმები იმატებს
ვიცი, მე მისი სურნელი ჩემს ძველ ტკივილებს მიქარვებს.
მაგრამ ამჯერად მივანდე, ტვინს ჩემი დარდის სიმწარე
ნელა თვალები დავხუჭე და ცხელი ცრემლით ვიქარვე.
არ თქვა როგორ გყვარებია
არ მოუყვე სხვებს ამბები
არ თქვა როგორ გყვარებია
რომ არ მატკენ შენ მე ამ გულს
ვიცი რადგან არ გჩვევია
დაიშალა ის ზვინები
ეხლა მხოლოდ ნანგრევია
სადღაც გაქრა ოცნებები
ციდან დაბლა ვარდებიან,
გულს არ ვიცი რაღა უნდა
სიმშვიდე თუ ტრაგედია
იქ გავრბივარ სადაც არვის
დღემდე არვინ ჰყვარებია.
ღამე ისევ მენატრება
მასთან ყოფნის წამებია
მაგრამ მერე გამთენიას
ვგრძნობ რომ აღარ მყვარებია,
არ მოუყვე სხვებს ამბები
ის რაც ჩემი და შენია,
მე ვინახავ საიდუმლოს
მეტი რაღა დამრჩენია.
არ თქვა როგორ გყვარებია
რომ არ მატკენ შენ მე ამ გულს
ვიცი რადგან არ გჩვევია
დაიშალა ის ზვინები
ეხლა მხოლოდ ნანგრევია
სადღაც გაქრა ოცნებები
ციდან დაბლა ვარდებიან,
გულს არ ვიცი რაღა უნდა
სიმშვიდე თუ ტრაგედია
იქ გავრბივარ სადაც არვის
დღემდე არვინ ჰყვარებია.
ღამე ისევ მენატრება
მასთან ყოფნის წამებია
მაგრამ მერე გამთენიას
ვგრძნობ რომ აღარ მყვარებია,
არ მოუყვე სხვებს ამბები
ის რაც ჩემი და შენია,
მე ვინახავ საიდუმლოს
მეტი რაღა დამრჩენია.